Ik ben heel vaak van plan om een stukje te schrijven, maar heb er zo weinig tijd voor, en als ik dan even tijd heb is het ook weleens fijn om even gewoon niets te doen.
Inmiddels zijn we alweer 6 weken thuis.
In het begin was het best allemaal flink wennen en uitvinden hoe en wat we moesten doen.
Maar zo zachtjes aan begint het allemaal wel routine te worden.
Ik slaap nog wel bij Lazlo op de bank, alleen slapen is nog te spannend.
Afgelopen week heeft Céleste een keer bij Lazlo geslapen en hebben de kindjes bij ons boven gelogeerd.
Dit is bij alle partijen goed bevallen, dus dat gaan we vaker doen.
Verder gaan we 2 keer per week naar de Plantage voor revalidatie.
Lazlo krijgt daar fysiotherapie, logopedie en ergotherapie.
Dinsdag komt er een bedrijf om te kijken voor een eigen rolstoel, douchestoel en tillift.
Wat we nu hebben is nog steeds van de uitleen.
We zijn benieuwd wat het gaat worden en hoelang het dan nog gaat duren voordat de spullen er zijn.
Bij dit aanmeten zijn de ergo en de fysio ook aanwezig.
Zij hebben er per slot veel meer verstand van dan wij van wat er nodig is.
Aan komende donderdag krijgt Lazlo z'n nieuwe eindelijk eens een keer goed aangemeten armspalken, en dan worden de nieuwe beenspalken gepast. Dan weer over 2 weken zijn de beenspalken klaar.
Bij de beenspalken staat zijn linkervoet die met de spitstenen nu in een stand van 50 graden.
Maar bij de nieuwe hebben we met gipsen al een stand van 80 graden bereikt.
Dit is echt een hele verbetering, helaas nog net geen 90 graden maar daar worst aan gewerkt.
We zijn tot nu toe zo blij met de therapieën die Lazlo in de Plantage krijgt.
Ze denken echt met ons mee en geven opdrachten en vinden het ook fijn dat de buurvrouw Lazlo komt masseren ed (want dat komt ze nog steeds doen, en dat is zo fijn, Lazlo vind het altijd erg prettig als ze komt, ook al doet ze hem soms serieus pijn.
Maar alles voor het goede doel)
Verder zit Lazlo op de dagen dat hij niet naar de Plantage moet achter z'n fiets.
De ene dag traint hik dan zijn armen en de andere dag benen.
Benen doet hij al een poosje actief en de laatste paar keer mer weerstand 1 ipv weerstand 0.
En vandaag heeft hij voor het eerst ook actief met z'n armen gefietst van de 75 minuten 30 minuten actief.
Het fietsen is vaak ruim een uur, dus hij is goed bezig.
Verder proberen we ook elke dag armen en benen goed door te bewegen en oefeningen hiermee te doen.
Bij de fysio heeft Lazlo de afgelopen 2 keer romp oefeningen gedaan.
Liggend op een bed hoofd omhoog en daarna hoofd en schouders, en benen opgetrokken en dan van links naar rechts draaien.
Helaas hadden we vorige week een incidentje.
Lazlo had weer last van een slijmprop en had het erg benauwd.
Zo erg dat hij zelf vroeg om 112 te bellen.
Ondertussen tijdens het wachten op de ambulance hebben we weer de binnen canule gewisseld en met de ballon beademd en uitgezogen en daar is Lazlo gelukkig weer flink van opgeknapt.
Tijdens het uitzuigen en met de wissel van de binnencanule kwam er een flinke slijmprop mee, en methet ballonneren konden we gelukkig weer voldoende lucht naar binnen krijgen.
Lazlo was bij aankomst van de ambulance weer okee.
Wij Céleste, Jacques en ik hebben van het ambulance personeel een compliment gekregen dat we zo goed hadden gehandeld.
Dit geeft ons en Lazlo wel een goed gevoel, dat we in noodsituaties ook goed kunnen handelen.
Dit avontuur is dus weer met een sisser afgelipen, Lazlo mocht en kon gelukkig lekker thuis blijven.
En we hopen maar weer dat dit niet nog eens gebeurd.
Verder gaat het eten en drinken ook allemaal steeds beter.
We zoeken wel goed naar voedsel wat goed te kauwen en te slikken is.
Ik denk dat ik voor nu wel weer even alles heb genoemd wat er in de afgelopen periode is gebeurd.
Tot het volgende blog, dit komt als ik weer voldiende te vermelden heb.
En natuurlijk nogmaals enorme dank voor het doneren, het is werkelijk hart verwarmend hoeveel mensen hebben gedoneerd.
En ook zoveel mensen die we niet eens kennen.
Dank dank dank
