Na een dag afwezigheid

Vandaag weer bij Lazlo na een dag afwezigheid.
We hebben een hele fijne dag gehad gisteren op de camping, maar sommige momenten waren ook echt heel verdrietig als je dingen aan het doen bent welke Lazlo normaal altijd doet, en je dan denkt : hij zou hier nu ook moeten zijn.

Toen ik vandaag in het ziekenhuis kwam heb ik verteld wat we gisteren hadden gedaan en dat we hem heel erg gemist hebben daarbij.
Toen hebben Lazlo en ik samen erg gehuild en hebben we afgesproken dat we het volgend jaar weer met hem erbij over gaan doen.

Het benen bewegen gaat ook al een stukje makkelijker dan eergisteren.
Je ziet dat hij er al wat minder moeite voor hoeft te doen.
Het is natuurlijk wel alleen bewegen hoor dus verwacht niet dat er benen opgesteokken gaan worden enzo........ maar het begin is er.

Nu hopen dat er snel een plekje is zodat alles optimaal gestimuleerd kan gaan worden.
Hopelijk gaan we daar morgen weer iets meer iver horen.

Nogmaals wil ik de lieve mensen bedanken die gisteren onze taken hebben overgenomen, een dikke knuffel.

En ik krijg vaak de vraag of er bezoek mag komen.
Het antwoord is JA  heel graag, alleen wel graag even in overleg met mij zodat niet iedereen op dezelfde dag komt en we allemaal op de gang moeten wachten.
Er mogen niet meer dan 2 personen tegelijk.