Een lange weg...

Gisteren aan het eind van de middag heeft het chronisch pijnteam de dosis pijnstilling nog een beetje verhoogd.
Dit is nu het maximale wat er met fenthanyl te bereiken is, dus als dit niet voldoende zou zijn dan moet er worden overgegaan op een andere pijnstiller.
Gelukkig lijkt de pijn nu onder controle.
Lazlo heeft afgelopen nacht wat beter geslapen.

Vanmorgen is de holte weer schoongemaakt ( gelukkig weer met een roesje).
Dit maal door de thoraxchirurg die Lazlo ook heeft geopereerd.
Hij heeft de spier weer een beetje los gemaakt, zodat er beter en dieper in de holte schoongemaakt kan worden.

Dit schoonmaken moet elke dag gebeuren en dit kan nog wel weken, maanden of indien nodig nog langer duren.
Men weet nog niet of er over gegaan kan worden op de vacuumpomp omdat dan waarschijnlijk niet de hele holte gevuld kan worden met spons.
Wel kan hij in de toekomst gewoon naar huis ook al zou er nog schoongemaakt moeten worden, maar zover is het nog lang niet.

Vandaag is er ook wat geëxperimenteerd met de beademing.
Lazlo gaf aan dat hij wel zonder hulp van het beademingsapparaat wilde proberen te ademen.
Maar dit is een te grote stap.
Hij heeft ongeveer 10 minuten met de helft van de ondersteuning  gelegen en dit ging vrij goed, alleen wel vermoeiend.
De bloedgassen bleven hierbij ook acceptabel.

Lazlo moet op de IC blijven tot hij van beademing af is.

Al met al, we gaan voorzichtig vooruit, maar er is nog een hele lange weg te gaan.